Aşkıyla eriyip küle döndüğüm
Önünde el pençe divan durduğum
Divane gönlünün kulu olduğum
Yeter ki "sev " diye seslensin bana ..
Ömrümü uğruna yol diye serdim
Biçare gönlümü sev diye verdim
Allah şahidimdir yok başka derdim
Yeterki "yar" diye seslensin bana...
......................
Sevda ilmeğinden yollar döşerim
Ondurmaz feleğinen başa çıkarım
Onun için ölümede koşarım
Yeter ki "gel "diye seslensin bana ...
Zehra Yılmaz