Züleyha'nın sabrı vardı kadında
Züleyha'nın sevdası
Züleyha'nın fütursuzluğu
Züleyha'nın öfkesi ...
Kölesine, köle olmaktı aşk
Serdi sultanlığını ayaklarının altına
Eğilmeyen başını bir tek aşk'a eğdi ...
Taşa söz geçmezmiş
Buza kesen yürek sevemezmiş
Yanılmışlığına, yenilmişliğine yandı kadın ...
Kendi ateş olan yangından korkar mı
Korkmadı
Yandı
Yaktı
Gemiler ,limanlar neki
Denizleri yaktı kadın...
Yine de dinmedi ...
Ne öfkesi ,ne sevdası ...
Zehra Yılmaz