ZORLU YOLUN YOLCUSU
Bir şarkı tutturdum dilimde Yalnız Kurt yenilmemeli diye söyleye söyleye gidiyorum işte. Bu yalnızlık ne yalnızlığıdır acep. Ahvalin durumu bizi içten içe çürütür a kardaşlar. Ne desek anlatamaz olduk. Şeytaniler her yeri kuşatmış üç beş yiğit çıkmış bunlarla mücadele ediyor görün artık görün ki vatanımızı, kutsiyetlerimizi hep birlikte savunalım. Açın gözünüzdeki perdeleri artık görün yalanlarla, işgallerle kuşatıldığımızı. Manevi değerlerimizden hızla uzaklaştırıldığımızın varın farkına artık.
Yolumuz zorlu, pusular her tarafta,televizyonda, sosyal medyada , siyasetin içinde.
İyi niyetli olana kırılmayız. Biz gönül ehliyiz. Biliriz ki herkesin ahvali çetrefilli, İntikam almak gibi bir kastımız olmaz kimseden.
Sonuçta bizde eksiğiz, günahkarız, Evliya değiliz ki. Düşe kalka geçilir bu imtihan dünyası, Ne yazık ki belirsizlik, acabalar insanı tüketiyor. Bir kurt gibi, içimdeki karanlıkla savaşırken, Umudu yeşertmeye çalışıyorum.
Zorlu yolun şarkısını söylüyorum, Yüreğimdeki sevdayla. Belki yorgunum, belki bitkin, Ama asla vazgeçmiyorum.
Gözlerimde yıldızlar, yüreğimde sevda, Her tarafımız düşmanla çevrilmiş olsada bu yolda yürümeye devam ediyorum. Zamanın akışına karşı direnirken, Bir umut ışığı arıyorum.
Belki de hayatın anlamı bu, Şeytanilerle savaşirken Düşe kalka, yara bere içinde ilerlemek. Her adımda bir hikaye yazmak, Ve sonunda yorgun ama umutlu bir şekilde varmak.
İlay-ı kelimetullah yolunda, pusulara karşı tetikteyim, İyi niyetimi koruyarak ilerliyorum. Çünkü biliriz ki herkesin ahvali çetrefilli, Ve intikam almak değil, sevgiyle dolmak istiyorum.
Belirsizliklerle dans ederken, Acabaların gölgesinde yürüyorum. Ama içimde bir umut ışığı yanıyor, Ecdadın dünyayı titrettiği geliyor hep aklıma ümit var oluyorum kendimce ve Ezanlar okunurken ay yıldız bayrak altında bu kutlu yolda yürümeye devam ediyorum.
Düşe kalka, yılmadan, umutla…
