Buruk bir merhaba...
Öncelikle yaşamış olduğumuz doğal afetten dolayı tüm ülkemize geçmiş olsun, kaybettiğimiz vatandaşlarımıza Allah rahmet eylesin, yaralılara acil şifalar dilerim. Enkaz altında kalan vatandaşlarımızın en kısa sürede çıkarılmasını umut ve temenni ediyorum..
Yaşamış olduğumuz doğal afet sonucunda tüm depremzedeler ve hepimiz büyük bir şok yaşadık. Depremzedeler durumdan her şekilde etkilenen kesim.. Şok etkisiyle yaşanılan durumu anlamaya çalıştılar. Hayatta kalma mücadelesi verdiler. Şokun ardından olan biteni anlama dönemi başladı. Neden oldu, niye ben?... Soruları düşünüldü..
Bu süreç içerisindeyken planlı bir seferberlik ile haydi yaralarımızı saralım..
Deprem.. Doğal afet..
Çocuğumuza depremi nasıl anlatabiliriz..?
Şunu biliyoruz ki Türkiye aktif fay katları üzerindedir. Biz kendimizi depreme nasıl hazırlarsak, nasıl davranırsak çocuklarımız da aynı davranışı sergileyecektir. Deprem öncesi ve deprem sonrasında yapılabilecekler basit bir dille anlatılmalıdır. Çocuğumuzu depreme hazırlarken onu korkutmamalı, ama duygularımızı da açık bir şekilde paylaşarak ifade etmeliyiz. Biz anlatırken monolog olmamasına dikkat etmeli, çocuğumuzun düşüncelerine de yer vermeliyiz. Tüm konuşmayı tek bir güne sığdırmaya gerek yoktur. Tüm konunun hızlı bir şekilde aktarılması travmatik sonuçların doğmasına neden olabilir.
Doğal afet görüntülerinden en azından şu süreçte elimizden geldiği kadar uzak tutmaya çalışalım. Büyük ebeveynler olarak konuşmalarımıza çok dikkat edelim. Bu süreçte çocuklarımızın tek istediği şey; Güven..
Biz senin yanındayız, seni seviyorum gibi cümleler çocuğumuzun duymak istediği cümlelerdir.. Tabii konuyu çocuğumuzla sınırlandırmayalım... Vakit varken hala sevdiklerimiz yanımızdaysa onlara sevdiğimizi söyleyelim...