Travmalar İyileşmez
Travma hastalık değildir, bu yüzden iyileşmez. Travma yeniden şekil almaktır, başka bir forma dönüşmek ve bu yeni formla yaşamayı öğrenmektir. Sonra yeni bir “Ben” ile tanışır insan. Hissettiği hüzün, eski benliğinin ve onunla bağlantılı herkesin ölümüne duyduğu yastır.
Ölüm derken gercek bir ölümden bahsetmiyorum. İnsanın yaşarken öldü dediklerinden bahsediyorum.
Tramva esnasında yaşadığınız üzüntü, kaybetme korkusu, gözyaşı hatta ve hatta içinizi parçalayan o korkunç duygu aslında vedadir.
Travmalar bize yaşadıklarımızla yüzleşmeyi verdiğimiz değerin elimizde patlamasıyla o an göremesekde büyük bir tecrübesiyle baş başa kalma halidir.
Bu duygudan tek başına çıkmak kolay olmasada yanınızda sessizce kalmak için ısrar edenler sizinle bu yolculuğunuza devam eder, diğerlerine ise veda edersiniz..
Üzülmek, ağlamak, acı çekmek insani bir duygudur. Bunları yaşarken uzun sürdürmeyiniz. Unutmayın sadece bu yaşamdan geçiyorsunuz. Hayattan değil sizin ömrümüzden gidiyor.
Sevgiyle kalın.
Şermin Ertekin