Önce vicdanlar çürümeye başladı 
Sonra ağızdan çıkan sözlerimiz 
Oysa ki Söcükler çok şeydi 
Söcükler incitebilir, iyileştirebilir 
Rahatlatabilirdi söcükler önemliydi 
Bir kelam etmek artık çok güçtü 
Samimiyet de çürüdü 
Herkesin herkesleştiği bu dünyada 
Ruhların çürümemesi mümkünmüydü 
İki lafın belini kırmaktan önce 
İnsan insanı kırdı o an her şey çürüdü 
Yalan tahtan dürstlüğü indirdi 
Dürstlük sürgün edildi dönmemek üzere 
İnsanlık hissizleşti her yer siyaha böründü
İnsan olmak mühimdi güzeldi 
Herkes içine çekiliyordu gün geçtikçe 
Umursamazlık volta atıyordu 
Velhasıl bedenlerden önce 
Ruhlar çürümeye başlamış 


         Aycan Yüztaş