İSLAM BİLİM ADAMLARI
Bediüzzaman Said Nursi 23
Elbette, en bahtiyar odur ki, dünya için âhireti unutmasın, âhiretini dünyaya feda etmesin, hayat-ı ebediyesini (sonsuz hayatını) hayat-ı dünyeviye için bozmasın, mâlâyâni (faydasız) şeylerle ömrünü telef
etmesin (harcamasın), kendini misafir telâkki (kabul) edip misafirhane sahibinin emirlerine göre hareket etsin, selâmetle kabir kapısını açıp saadet-i ebediyeye (sonsuz mutluluğa) girsin.
Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri bu madem'ler içindir ki, şahsına karşı olan zulümlere, sıkıntılara aldırmıyor ve ehemmiyet vermiyor. "Meraka değmiyor" diyor ve dünyaya karışmıyor.”
Bu eserde günümüz insanına yol gösteren mektuplar bulunmaktadır. Hele çocuk taziyenamesi, çocuğu vefat edenlere şıfa kaynağı olarak takdim edilmiştir. Bunu bizzat tecrübe eden birisi olarak, buradan aldığım manevi desteği anlatamam, yaşadım.
Kâinattaki mütemadiyen şu hayret-engiz faaliyetin sırrı ve hikmeti, vahdetü’l-vücut meselesi çok güzel bir şekilde açıklığa kavuşturulmuştur. Kainattaki sürekli faaliyetin sırrı, tek Allah’a inanç (tevhid), değerli okuyucularım, okuyunuz o zaman yazılanların önemine siz karar vereceksiniz.
Mektubat Mecmuası On Dokuzuncu Mektub’da Peygamber Aleyhissalat-u Vesselam’ın dünyaya gelmeden, doğum esnasında, çocukluğunda, peygamberlikten önce ve peygamberliği sırasında, üç yüze yakın mucizeleri öyle anlatılıyor ki, peygamberliği hakkında şüpheye yer bırakmıyor. Bununla beraber içtimai hayatımıza reçeteler sunmaktadır.
Yirminci Mektub’da İki Makam halinde Allah’a iman ve tevhid mertebeleri, Kelime-i Tevhid ile öyle müjdeler, kâinat denilen âlem-i ekber, en büyük alem ve insan denilen onun misal-i musağğarı, küçültülmüş misali olan âlem-i asgar yani küçük alemde, kudret ve kader kalemiyle yazılan dış dünyaya ait ve iç dünyaya ait öyle vahdâniyet yani Allah’ın bir ve benzersiz olduğu ve ortağının bulunmadığı delillerini gösteriyor, misallerle ve kâinattan deliller ile aklımızı ve ufkumuzu öyle açıyor ki, insan farkına varmasa da ruhen ve bedenen lezzet alıyor ki okuyup da kabul etmeyen insan bırakmıyor.
Prof. Dr. Cahit Kurbanoğlu