BİR GARİP TANIDIM
Bir garip tanıdım yüzü gülmeyen
Kederle özlemle dolmuş gibiydi
Halinden anlamaz onu bilmeyen
Dünyayı sırtına almış gibiydi
Kimse derdin nedir diye sormamış
Kimse elemine umut karmamış
Zamanı huzura doğru kurmamış
Çile deryasına dalmış gibiydi
Çok sevmiş yüreği ihanet tatmış
Güvenmiş dostunun hançeri batmış
Acıyla yoğrulmuş, hasretle yatmış
Hayatın ardında kalmış gibiydi
Güven duygusunu kalpte bitirmiş
Yaşama hissini çoktan yitirmiş
Ömrü uçuruma doğru götürmüş
Kendini boşluğa salmış gibiydi
El uzatıp yardım etmek istedim
Perişan haline yetmek istedim
Bütün acısını atmak istedim
Ne fayda, yaşarken ölmüş gibiydi
Durmuş Tunacık