ÇİNLİ KAMPLARDA TÜRKLERE TECAVÜZ
Ey, Türkistan, şanlı ülke, güzel anayurt!
Bir gün gelir kaldırırız yine bayrağı;
İçimizden elbet çıkar yeni bir Bozkurt,
Yabancıdan geri alır kutlu toprağı...
Nihal Atsız
Çin Komünist Partisinin, Doğu Türkistan’da kurduğu toplama kamplarında tuttuğu, Uygurlar başta olmak üzere; Kazak, Kırgız ve Özbek Türkü Müslüman kadınlara yönelik sistematik tecavüz ve cinsel istismarları hakkında, Uluslararası Doğu Türkistan Teşkilatlar Birliği tarafından basın açıklaması yayınlandı.
Açıklamada şu ifadelere yer verildi:
Uluslararası haberlere göre, Çin yönetimi tarafından Doğu Türkistan'da kurulan toplama kamplarında Çinli yetkililer ve sivil Çinliler tarafından kamplara zorla kapatılan kadınlara topluca tecavüz edildiği, kamp mağdurlarının tanıklıklarıyla ortaya konulmuştur.
Cinsel işkence ve toplu tecavüz Doğu Türkistan’daki toplama kamplarında bir tür işkence yöntemi olmakla birlikte, devasa kampların memur ve sivil Çinlilerin, kadınlara toplu tecavüz etmeleri için kapılarını açtığı haberlerde yer almaktadır.
Gözaltı kamplarında yaşamış kişilerden doğrudan bilgi alınması oldukça zor ancak BBC'ye konuşan bazı eski tutuklular ve bekçiler, kamplarda organize bir şekilde yürütülen kitlesel tecavüz, cinsel taciz ve işkence olduğunu, bunu kendilerinin yaşadığını veya gördüklerini ifade ediyorlar.
...
1990'ların başından itibaren iç-dış dinamiklerin etkisi ile SSCB'nin dağılmaya başlaması ile birlikte, yetmiş yıl boyunca Rusya'nın esareti altında yaşayan Türk yurtları teker teker bağımsızlıklarını ilan ettiler.
Yaşanan bu siyasal durum sonucunda soydaşlarımızın bağımsızlıklarına kavuşmuş olmaları elbette hepimizi çok sevindiren tarihsel değeri son derece yüksek bir gelişme oldu.
Ancak, önemli bir yurt parçamız olan Doğu Türkistan'ın Çin tarafından esaret altında tutuluyor oluşu da içimizi acıtmaya devam ediyordu.
20. yüzyıl başlarında Çinli feodal derebeylerin Doğu Türkistan'ı hakimiyetleri altında tutma girişimlerine karşı Uygur Türkleri de sırasıyla 1933 ve 1944 yıllarında Kaşgar ve Gulca'da ilk olarak Doğu Türkistan İslam Cumhuriyeti ve ikinci olarak da Doğu Türkistan Cumhuriyeti şeklinde bağımsız devlet inşa etme ve kendi hükümetlerini kurma teşebbüslerinde bulunmuşlarsa da, ne yazık ki tutunamayarak akamete uğramış ve başarısız olmuşlardır.
Doğu Türkistan, 1949 yılından itibaren de yönetimi ele geçiren Çin Komünist Partisi'nin işgaline maruz kalan Uygur Türkleri, yeniden esaret dolu karanlık günlere dönmek zorunda kalıyordu.
ÇKP'nin, Uygur Türklerinin milli ve dini kimliklerini yok etme, özünü kaybetme, ve giderek Çinlileştirme siyaseti yıllar içinde giderek daha da sertleşerek, yer yer katliam ve soykırım biçimleri altında devam ettirdi, hâlâ da ettiriyor.
Hem milli kimlikleri hem de dini inanışları tehdit altında kalan Uygur Türkleri, zaman zaman bu baskılara karşı itirazlarını yükseltmiş olsalar da, bu çabalar ne yazık ki istenilen sonucu üretmeye yetmiyordu.
Dış dünyadan tümüyle yalıtılan Doğu Türkistan'da nelerin olduğunu öğrenmek pek mümkün olmuyor; tüm iletişim vasıtaları türlü engellemelerle işlevsiz bırakılıyordu.
Çin ekonomisinin ihtiyaç duyduğu hammadde ve enerji tedariği ağırlıklı olarak Doğu Türkistan'dan temin edilmektedir. Öyle ki, Doğu Türkistan, Çin ekonomisinin adeta can damarı durumundadır. Çin'in "iç-sömürgesi" olması nedeniyle Doğu Türkistan sadece milli ve dini bakımdan baskı altında tutulmakla bırakılmıyor; doğal zenginliklerini de kaybediyor.
Çin yönetimi sözde eğitim merkezleri tesisi olarak inşa ettiklerini belirttikleri yüzlerce toplama kampına doldurdukları Uygur Türklerini buralarda türlü işkenceler ile susturmaya ve teslim olmaya zorluyordu.Dinlerinden caydıklarına dair belge imzalattırıyorlar.
Dini ibadetlerini yerine getirme hakkından mahrum bırakılan Uygur Türklerinin camilere girişleri yasaklanıyor; oruç tutmamaları için de zorla oruçları bozduruluyordu.
Erkeklerin sakal bırakması ve kadınların uzun kıyafet giymesi kısıtlanırken halkın düğünlerde alkol kullanmaya zorlanması da bu zulümlerden bazılarıdır.
Her Eve Çinli Bir Erkek:
Çin yönetimi burada da durmayarak baskı ve izleme -takip- siyasetini daha da artırarak her eve bir Çinli erkek yerleştirmeye başlıyor; böylece doğrudan bir denetim mekanizması kuruyordu.
Nazileri örnek alan uygulamalar ile zulüm ediyorlar.
Sömürgeci Çin rejimi Uygur Türklerini demografik bakımdan zayıf düşürmek için nüfus planlaması adı altında kısırlaştırma gibi insanlık dışı uygulamalarla da örtülü bir soykırım gerçekleştirmektedir.
Tüm bu olumsuz gelişmeler Doğu Türkistan'ın durumunu uluslararası bir mesele olarak dünyanın gündemine sokuyordu.
Seyahat kısıtlamaları nedeniyle uluslararası gözlem heyetlerinin Doğu Türkistan'a girişlerine ya izin verilmiyor ya da ilgili heyet kendisini kurgulanmış bir sahnenin içinde buluyordu.
Türkiye'nin Doğu Türkistan'daki durumu düzeltme yönündeki diplomatik çabaları da beklenen iyileştirmeyi sağlamaya yetmiyordu.
Batı dünyasının konu üzerindeki hassasiyeti ise daha çok küresel güç dengeleri bağlamında okunmalıdır.
Bugünlerde dünyanın gündeminde baş sıradaki yerini alan Filistin sorunu ile Doğu Türkistan'da olup bitenler arasında pek fazla bir fark yoktur.
Her ikisinde de işgalci güçlere karşı haklı bir direniş söz konusudur.
Sonuç olarak, Allah'ın da yardımı ile Müslüman Filistin halkı ile Müslüman Uygur Türklerin'in zulme karşı gösterdikleri meşru direnişleri zaferle sonuçlanacak; zalimler döktükleri kanda boğulacaklardır, vesselâm!
