Bazen birleşik yazılan “ve”, “da” üzerine…
Veda ile başa çıkabilmeyi öğrenmek veya vedaya alışmak...
Kaç kere toplandı o bavullar? Bilmiyorum… Kaç kere arkandan el salladım? Hepsinin ayrı ayrı anlamları olsa da kaç kere vedalaştık? Seninle ilk vedam yıllar önce üniversiteyi kazandığın zamandı.
O zaman mutluluktan havalara uçmuştuk. Gurur duymuştum seninle. Sarıp sarmalamamı bekleyen yavru halin kaybolmuş, birden kocaman bir adam oluvermiştin gözümde. Daha sonra anladım ki, yuvadan uçma zamanı geldiğinin zili çalmıştı aslında. Bavullarını toplamak çok zor olmuştu benim için. Gitme vakti geldiğinde ise vedalaşırken, sanki o birden kocaman adam olmuş halin yeniden, tıpkı çocukluğundaki gibi bakmıştı. Beni hep sarıp sarmala der gibi... Bindiğin araba caddede gözden kaybolana kadar arkandan el sallamıştım. Oysa seninle çok gurur duyuyordum, hedefini gerçekleştirmenin mutluluğunu da yaşıyordum aynı zamanda. Ama seni çok özleyeceğim bunu da biliyordum.
Yıllar sonra öğretmen olup atandığında, sevinç çığlıkları havada dans etmişti adeta. Kim bilir ne hayatlara dokunacaktın? Parlak ve yol gösteren bir ışık olacaktın onlara… Sen nasıl çok sevdiğin öğretmenini örnek alıp bu kutsal mesleğe gönül verdiysen, seni de idol olarak görecekti öğrencilerin eminim. Bu sefer kendi ellerimle sadece bavulunu değil, özene bezene evini de hazır etmiştim gideceğin şehirde. Ve o şehrin havalimanından sen beni geçirirken yine aynı bakışlarla baktın bana. Tıpkı çocukluğundaki gibi… Beni hep sarıp sarmala der gibi... Oysa sana el sallarken yine seninle çok gurur duyuyordum. Ama seni çok özleyeceğim bunu da biliyordum.
Çok değil, daha geçen hafta yuvanı kurmak için çıkmıştık güzel bir yolculuğa. Mesleğini eline almış koca bir adam olarak seninle, mutlu bir yuvanın temelini atmak için kolları sıvamıştık. Heyecanını, mutluluğunu paylaşmıştık.
Canım oğlum; bugün sımsıkı sarıp sarmalarken seni asker ocağına uğurladım büyük bir gururla... Elimi öpüp vedalaşırken, ne kadar hakkım varsa helal ettim sana kınalı kuzum. Ana ocağından ayrılırken bugün, dalgalanan şanlı bayrağım için binlerce kez şükrettim. Arkandan el sallarken seninle birlikte tüm ana kuzularına dua ederek bu vatanı sizlere emanet ettim. Güle güle git, güle güle gel oğlum. Seninle çok gurur duyuyorum ama seni çok özleyeceğim bunu biliyorum.
SELMA YÜCEL
