Yağmurlu bir günde rastlayayım sana, çık karşıma
durağa koşarken saçlarım ıslanmış sırıl sıklam..
Sen şemsiyeni uzat bana gülümseyerek
Ben "zahmet etmeyin zaten ıslandım" diyeyim..
Sen üzerimden süzülen yağmur damlalarını topla bakışlarınla...
Sonra;
Sen "merhaba üşümüyorsunuz değilmi" de
biraz kaygılı...
Ben ilgine teşekkür edeyim.
Beklediğim otobüs geciksin..
Sen bişeyler anlat bana, dereden tepeden, günden, gündemden, fıkralar anlat beni güldür..
Ben ara sıra "hay Allah nerde kaldı bu otobüs" diyeyim.
Sen "oluyor bazen böyle üzülmeyin " de..
Ayağımın altından kaysın dünya...
Neler oluyor bana kalbimde ki bu gümbürtü de neyin nesi..
Ellerim mi titriyor..?
Hadi canım çık çık çık romanlarda olur, olmaz böyle şey...
Sesi de ne tatlı insanın ruhunu okşuyor alıp götürüyor bir dağ esintisi gibi yeşilin mavinin büyülü renklerine..
Yaa kızım aklın nerde, dön geri, fıkra bitti burda gülmen lazım diyeyim kendim kendime...
Sonra dalayım gözlerine, gözleri çok güzel anlamlı bakıyor, hele gülüşü..
İçimde kelebekler uçuşsun...
Durakta kimse kalmasın.
Ben "geç kalıcam" diye telaş yapayım,
yüzüm alı al moru mor..
Sen elinde şemsiyenle gitme biraz daha kal diyen gözlerinle bak bana mahsun mahsun.
Ben sana kıyabilirmiyim gidemiyorum işte diye bakayım..
Nedeni belirsiz, adını koyamadığım doyumsuz mutluluğumla içim pır pır saatler geçsin yağmur dinmesin.
Beklediğim otobüs hiç gelmesin
Ayrılırken çaldığı kalbimi geri vermesin yanında götürsün...
elene Nermin
