Bana Hikaye Anlatma, Hikayeni Anlat.
Sakarya Milli Eğitim Müdürlüğü'nün, Sakarya Öğretmen Akademileri kapsamında düzenlediği Edebiyat Akademisi'ne katılıyorum. Böyle bir fırsatı bizlere veren ve bu kadar nitelikli ve faydalı bir programda emeği geçen herkese ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum.
8.Derste yazar Aykut Ertuğrul ile sohbet ettik. Kendisi pek çok alanda yazsa da öykücü yönü ağır basıyor. Sohbet ettik diyorum, gerçekten kulaktan girip kulaktan çıkan bilgi seli değil, kalpten kalbe geçen, düşünenlerin alacağı çok şey olan samimi bir dersti. Kendisine tekrar teşekkür ediyorum. Derste bahsettiği Kur'an'ın dahi kıssalarla anlatıldığı ve kıssaların en güzelinin bile burada olduğu fikri bende hemen yeni penceler açtı. Hızlıca zihnimde sureleri gözden geçirdim. Ders bitti, benim zihnim bir süre orada kaldı.
Değil film izlerken, gezerken, eğlenirken.. Kitap okurken dahi faydacı olmayı seçmek zorunda hisseden biri olarak, öyküye de pek mana yüklemezdim açıkçası. -Bu her anı dolu yaşadığımın iddiası asla değil. Sadece kendimden bir beklenti- Ancak, anlatacak bir mesajın varsa bunu öyküyle yapmak tam da Kuran yolu olduğunu tefekkür ettim.
Aslında kıssa kelimesi tam olarak hikaye manasına gelmiyor, karşılığı "bir kimsenin izini sürmek, ardınca gitmek; bir kimseye bir haber veya sözü bildirmek ve ibret alınacak öykü" Buradan yola çıkınca da aslında benim şu her şeyde mana ve fayda arama bakışım da tasdikleniyor gibi. Evet hikaye anlat ama izini sürmeye, takip edilmeye, ibret almaya değer şeyler olsun. Duyguları saman alevi misali yakıp orada bırakmasın, okuduğumuz şey yaşantıya, davranışa ve kalpte gerçek hislere dönüşsün.
Öğretmen bakışıyla düşününce zaten çocuklara neredeyse her şeyi hikayeştirerek öğretiyoruz. O zaman hikayenin biçimi üzerine biraz daha düşündüm. Bir insanın çocukluktan itibaren en güzel öğrenme metodlarından biri oluyor hikaye...
Kuranda pek çok kıssa var, Kasas (kıssalar) Suresi var, kıssaların en güzel Hz Yusuf kıssası var. Şimdi hepsini yeniden yaşanmış bitmiş hikayeler gibi değil iz sürecek ve ibret alacak dersler gibi okumalıyız.
Bunların ışığında iş okurun ne anladığında mı bitiyor karar veremedim. Kuran'ı dahi bazen ağlanacak, bazen coşacak , âhh ne güzel yaşamışlar diyerek bizi asla harekete geçirmeyecek hikayeler gibi okumak büyük kayıp. Tüm hikayenin en başına bakarsak Kur'an'da anlatıcı Allah olduğundan zaten mükemmel bir anlatı olmalı, iş yine okurun ne anladığında..
Öyleyse bir neticeye varmak istersem,
sen hikayeni anlat, testide ne varsa dışına o sızacak, onu anlatacaksın zaten. Sen çok oku, anlatılanlar senin anladığın kadar olacak zaten.
O zaman; neyi okursam ya da neyi yazarsam hakkı batıldan ayırabilen, ufku geniş, duru ve özgün bir zihin dilerim..
