Ertelediklerimiz;
gerçekten yapmak için doğru zamanı beklediğimiz planlarımız mı? Yoksa yapmaya korktuklarımız mı? Önce dürüstçe buna yanıt vermeliyiz..
Sahip olduğumuz en değerli şey belki de yaşam. Doğumla ölüm arasındaki yolculuk. Daha çocukluktan itibaren kişiliğimiz ve bununla birlikte hedeflerimiz, ideallerimiz,hayallerimiz de biçimlenmeye başlıyor. Başlarda hayallerimize inanıyor ve büyük bir istekle bunların peşinden koşmaya başlıyoruz. Özellikle ergenlik ve ilk gençlik döneminde bu hayallerimizin ve isteklerimizin ateşli ve tutkulu savunucuları oluyor, umut ve inançla kendimizi gerçekleştirmeye çabalıyoruz.
Ama ya sonra… Sonra ne yazık ki çoğumuz bu tutkuyu, motivasyonu kaybediyor ve bizim kendimize çizdiğimiz değil de, bizim için çizilen yaşam yollarında yürümeyi tercih ediyoruz. Belki bu daha güvenli geliyor bize. Bir çok istek ve hayalimizden vazgeçiyor yada daha kötüsü onları sürekli ertelemek gibi bir kötü alışkanlık ediniyoruz. Sanki şimdi içinde olduğumuz an önemsiz ve geçiciymiş gibi algılamak ve sonraki, aslında bilinmeyen bir gelecek zamanda bu istek ve hayallerimizi gerçekleştirebilecekmiş gibi yaşamak. Bilinçli veya farkında olmadan buna inanmak. Belki de isteklerimizi gerçekleştirememiş olmanın, bu hayal kırıklığının acısından kaçan egomuzun geliştirdiği bir savunma mekanizması bu ertelemeler; yapamayacak olmanın acısını çekmektense, daha sonra yapacağına inanmak.
Ancak ne var ki biz ömrümüzün zaman çizgisinde ilerledikçe ertelediklerimiz de birlikte ilerliyor ve aradaki mesafe hep aynı kalıyor, kapanmıyor. Peki ne zamana kadar erteleyebiliriz? Ölüm bizi bu hayattan kopardığında zaten hiçbir değeri kalmayacak olan bu istek ve hayallerimizi aslında şimdiden çöpe atmış olmuyor muyuz? Henüz yaşıyorken –ki ne zaman biteceğini bilemediğimiz bir yolculuk bu- ertelediklerimizin içinde gerçekten olanaklı olmayanları ertelenenler listesinden çıkarmak ve acısıyla yüzleşmek, ama geriye kalanları ise artık ertelemeyi bırakmak ve ilk günkü cesaret ve tutkuyla bir an önce gerçekleştirmeye başlamalıyız. Çok geç olmadan…
