"İyi bilirirdik, İyi bilirdik İyi bilirdik."
Başımızı sokacak bir dal gölgesi arıyoruz.
Lakin biraz da serin olsun.
Sabah erkenden kalkıp nohut yolduk güneş kızdırmadan önce.
Bir önceki gün evin girişindeki ön balkonun üzerindeki eskimiş ondulinleri söküp, yerine yenisini, sac döşedik, eşek arıları ile mücadelede ederek.
Ustam Barış Bey'i de beni de üç beş yerimizden soktu eşek arıları, ne kadar mücadele etsek de.
Allah'tan derin dondurucudaki buz şişeleri imdadımıza yetişti.
"SOĞUK, ACIYI DİNDİRİR, ŞİŞİ İNDİRİR" diye duymuştum.
Bu söz bugün işimize çok yaradı. Buz şişeleri basmakta bulduk çareyi.
Çoktan işi bırakacağım ya da işten kaçacağım, lakin iş benim işim.
Bir önceki gün ise sac döşeyeceğimiz balkonun üzerine demir profil döşedik ateşler altında.
İnanın soğusun diye buzdolabına koyduğumuz sular yetişmiyor bizi serinletmeye.
Bu arada pofili keserken yukarıdan spiral metal kesim makinesinden düşen ateş cıngılarının yaktığı halıyı zor kurtardık.
Sadece bir karış kadar yanmıştı halımız şükürler olsun. Çabuk fatkettik.
Bugün de köyümüzün sevilen insanı Ali Bey'i defnettik bu sıcak günde.
Bir kaç gün aralıklarla peş peşe aynı aileden akraba üç, dört kişiyi defnettik. Allah'im sabırlar ihsan eyle geride kalanlarına.
O artık bizim gördüğümüz, çektiğimiz bunaltıcı bu dünyanın ateşlerini bir daha göremeyecek.
Umarım Ahirette de ateş yüzü görmez inşaallah.
Evinin önünde de camide namazdan sonra da imam efendi sordu üç kere,
-"Bu rahmetliyi nasıl bilirdiniz" Hep birden,
-"İyi bilirirdik, iyi bilirdik iyi bilirdik." dedik hiç tereddüt etmeden. Allah'im bize de öyle bir hayat yaşat ki bizi tanıyan insanlar, öldüğümüzde, arkamızdan, hiç tereddüt etmeden,
-"İyi bilirirdik, iyi bilirdik iyi bilirdik." desinler.
Bugün evlerin içi de yanıyor dışı da. İçerdekiler kendini dışarı atıyor azcık rüzgar görelim, serinleyelim diye, dışarıdakiler kendini eve atıyor daha serin olur diye.
Bacanağım Hacı Mehmet beyle kendimizi dışarı attık gölge ve serin bir yer bulalım diye.
Kendisi benden daha yaşlı, yaş olarak. Tabiki yaşlılar için sıcak daha çekilmez oluyor.
Nefes almakta zorlanarak ve halsiz bir şekilde dilinden şu mısralar dökülüyor sanki bu dünyanın sıcağına aldırış etmeden.
'Cehennem' dediğin, dal, odun, yoktur,
Herkes ateşini burdan götürür.
Dedim_
-"Mehmet Bey bu söz kimin?" Bana,
-"Ben anamam. Ben sözün manasına bakarım. Beni çok etkiledi. Bu sözü unutamıyorum. Cehennemi sıcaklık olduğunda bu sözü hatırlarım"dedi.
Ben yine de internetten araştırdım.
PİR SULTAN ABDAL'in sözü olduğunu gördüm.
Ne güzel söylemiş söyleyen mübarek İNSAN.
Ahmet Aydın.*