Siyasi mülahazalar ve Ak Parti niçin desteklenmelidir?
Herhangi bir şahıs için değerlendirme ölçüsü şöyle olmalıdır:
"Cenab-ı Hak haşirde adalet-i mutlaka ile mizan-ı ekberinde a'mal-i mükellefîni tarttığı zaman, hasenatı seyyiata galibiyeti, mağlubiyeti noktasında hükmeyler.
Hem seyyiatın esbabı çok ve vücudları kolay olduğundan, bazan bir tek hasene ile çok seyyiatını örter. Demek bu dünyada, o adalet-i İlahiye noktasında muamele gerektir.
Eğer bir adamın iyilikleri fenalıklarına kemmiyeten veya keyfiyeten ziyade gelse, o adam muhabbete ve hürmete müstehaktır."
Tüzel kişilikler, şahs-ı mânevîler, mesela siyasi partiler de benzer şekilde değerlendirilmelidir , çünkü " Zerratı günahkârlardan mürekkeb bir hükûmet, tamamıyla masum olamaz.
Demek nokta-i nazar, hükûmetin hasenatı seyyiatına tereccuhudur. Yoksa seyyiesiz hükûmet muhal-i âdidir. Ben öyle adamlara, anarşist nazarıyla bakıyorum.
Zira onlardan birisi -Allah etmesin- bin sene yaşayacak olsa, âdeta mümkün hükûmetin hangi suretini görse, hülya ile yine razı olmayacak. Şu hülyanın neticesi olan meylü't-tahrib ile o sureti bozmağa çalışacak."
CHP kat'iyyen iktidara gelmemelidir. Çünkü
"Halk Partisi iktidara gelecek olursa komünist kuvveti aynı partinin altında bu vatana hâkim olacaktır. Halbuki bir Müslüman kat'iyen komünist olamaz, anarşist olur.
Bir Müslüman hiçbir zaman ecnebilerle mukayese edilemez. İşte bunun için hayat-ı içtimaiye ve vatanımıza dehşetli bir tehlike teşkil eden bu partinin iktidara gelmemesi için Demokrat Partiyi, Kur'an ve vatan ve İslâmiyet namına muhafazaya çalışıyorum, dedi."
Dikkat edilirse burada , bu parti teşkilatı veya bu partiye oy verenler komünisttir , dinsiz imansızdır denilmiyor ; zındıkların , altında palazlanacakları büyük parti olarak CHP yi uygun görecekleri nazara veriliyor. Yoksa geçmişteki çok büyük tahribatlarından bile bu partinin % 5 lik kısmı mes'ul tutulmuştur.
CHP nin iktidara gelmemesi için ise ; onun dışında iktidara gelmesi en muhtemel partiye oy verilmesi gerekir, zira
"Şimdi Allah'a şükrediyoruz ki siyasî partiler içinde bir parti, bir parça bunu hissetti ki o eserlerin neşrine mani olmadı; hakaik-i imaniyenin dünyada bir cennet-i maneviyeyi ehl-i imana kazandırdığını ispat eden Risale-i Nur'a mümanaat etmedi, neşrine müsaadekâr davrandı; nâşirlerine de tazyikattan vazgeçti.
Bediuzzaman bu konuda şunları yazmış: " Kardeşlerim! Hastalığım pek şiddetli, belki pek yakında öleceğim veyahut bütün bütün konuşmaktan -bazen men'olduğum gibi- men'edileceğim.
Onun için benim Nur âhiret kardeşlerim, ehvenü'ş-şer deyip bazı bîçare yanlışçıların hatalarına hücum etmesinler. Daima müsbet hareket etsinler. Menfî hareket vazifemiz değil.
Çünkü dâhilde hareket menfîce olmaz. Madem siyasetçilerin bir kısmı Risale-i Nur'a zarar vermiyor, az müsaadekârdır; ehvenü'şşer olarak bakınız.
Daha a'zamü'şşerden kurtulmak için onlara zararınız dokunmasın, onlara faydanız dokunsun." (Emirdağ2[Y] - 245)
Bizim mesleğimizde çekimserlik , tarafsızlık veya bir şeylere kızıp müstenkif davranışlar da olamayacaktır. Çünkü "Yol ikidir: Mizanın iki kefesi gibi; birinin hiffeti, ötekinin sıkletine geçer.
Ben tokadımı, Kılıçdaroğlu ile beraber Erdoğan'a, Venizelos ile beraber Said Halîm'e vurmam. Nazarımda, vuran da sefildir."
Vesselam...
Dr. Vehbi Kara